اگرچه آسانسور به نظر می رسد یک اختراع مدرن باشد، اما دستگاه هایی که برای حمل و نقل عمودی افراد یا کالاها استفاده می شود از هزاران سال پیش وجود داشته است. طبق نوشته های ویتروویوس ، ارشمیدس ریاضیدان یونانی در سال 236 قبل از میلاد یک آسانسور بدوی ایجاد کرد. که با طنابهای بالابرنده ای که دور یک طبل پیچیده شده بود کار می کرد و توسط نیروی انسانی که به یک کپستان اعمال می شد چرخانده می شد. در روم باستان ، یک مجموعه زیرزمینی از اتاق ها ، قلم های حیوانات و تونل ها در زیر کولوسئوم قرار داشت. در فواصل زمانی مختلف ، آسانسورهایی که صدها نفر از آنها با استفاده از وینچ و وزنه برقی کار می کردند ، گلادیاتورها و حیوانات بزرگ را از طریق شاخه های عمودی برای جنگ به میدان آوردند.
در سال 1743 ، لویی پانزدهم ساختمانی ساخته شد که “صندلی پرنده” نامیده می شد تا به یکی از معشوقه هایش اجازه دهد به محل زندگی خود در طبقه سوم کاخ ورسای دسترسی پیدا کنند. به همین ترتیب ، یک “میز پرواز” در کلبه عقب نشینی او در چویسی به شاه و میهمانان خصوصی اش اجازه داد تا بدون دخل و تصرف نوکران شام بخورند. با صدای زنگ ، یک میز از آشپزخانه پایین به داخل اتاق ناهار خوری با یک وعده غذای مفصل، آورده میشد. اما این صندلی پرنده اولین آسانسور اختراع شده نبود.
چه کسی آسانسور را در سال 1850 اختراع کرد؟
در اواسط قرن نوزدهم اسانسورهایی که از طریق بخار یا آب تغذیه می شدند برای فروش در دسترس بودند، اما طنابهایی که به آنها اعتماد می کردند می توانستند فرسوده یا از بین بروند، بنابراین برای مسافران به طور کلی مورد اطمینان نبودند همچنین مثل امروزه تعمیرات آسانسور وجود نداشت. با این حال ، در سال 1852 ، الیشا گریوز اوتیس یک وقفه ایمنی را اختراع کرد که انقلابی در صنعت حمل و نقل عمودی ایجاد کرد.
در صورت پاره شدن طناب بالابر آسانسور، یک فنر با ماشینهای محافظ ماشین روبرو می شود و آنها را مجبور می کند با قفسه هایی در طرف شافت قرار بگیرند و ماشین را در جای خود معلق می کنند. اولین آسانسور مسافربری تجاری اوتیس که در سال 1857 در یک فروشگاه بزرگ 5 طبقه در شهر نیویورک نصب و اختراع شد، به زودی آسمان جهان را تغییر داد و آسمان خراش ها را به یک واقعیت عملی تبدیل کرد و با ارزش ترین املاک و مستغلات را از طبقه اول به پنت هاوس تبدیل کرد.
الیشا گریوز اوتیس
الیشا اوتیس ، متولد 3 اوت 1811 در 19 سالگی به تروی ، نیویورک و بعداً به برتلبورو ، ورمونت نقل مکان کرد و در مشاغل مختلف کار کرد. وی از سال 1838 تا 1845 ، در براتلبورو ، واگن و کالسکه تولید کرد و سپس خانواده خود را به آلبانی ، نیویورک منتقل کرد، در حالی که به عنوان استاد مکانیک در یک کارخانه بستر تختخواب کار می کرد، چندین ماشین صرفه جویی در کار را اختراع کرد.
شرکت برگن او را در سال 1852 به یونکرز ، نیویورک فرستاد تا در یک کارخانه جدید کار کند و ماشین آلات آن را نصب کند. وی در آنجا آنچه را که “بالابر ایمنی” نامید ، طراحی و نصب كرد. اولین نصب آسانسور مجهز به دستگاه ایمنی اتوماتیک برای جلوگیری از سقوط آن در صورت خراب شدن زنجیر یا طناب توسط الیشا گریوز اوتیس ساخته و اختراع شد.
