علایم و نشانه های دختر یا پسر بودن جنین در دوران بارداری

علائم بارداری دختر و پسر

بارداری یکی از دوران‌های مهم و تحول‌آفرین در زندگی زنان است. هر زنی در طول این دوران، تغییراتی فیزیولوژیک و هورمونی قابل توجهی تجربه می‌کند. علاوه بر این تغییرات عمومی، برخی علائم می‌تواند به جنسیت جنین نیز مرتبط باشد. با این حال، برای تشخیص دقیق جنسیت جنین، باید از روش‌های پزشکی استفاده کرد. همچنین، این علائم برای هر زنی ممکن است متفاوت باشد و نباید به عنوان روش قطعی برای تشخیص جنسیت جنین در نظر گرفته شود. در این مقاله قصد داریم برای شما روش‌های خانگی و علمی تشخیص جنین دختر و پسر را بیان کنیم:

روش‌های خانگی تشخیص جنین دختر و پسر

از زمان‌های قدیم، زنان برای تشخیص جنسیت جنین خود به روش‌های مختلفی متوسل می‌شدند. برخی از این روش‌ها بر اساس نشانه‌های ظاهری مادر، برخی بر اساس رفتار او و برخی دیگر بر اساس علائم جسمی جنین ایجاد شده‌اند. در زیر برخی از این نشانه‌ها را برای شما شرح می‌دهیم.

• موقعیت جنین

 گفته می‌شود که جنین‌های دختر در رحم مادر پایین‌تر و نزدیک به شکم قرار می‌گیرند، در حالی که جنین‌های پسر در قسمت بالایی رحم مادر قرار می‌گیرند.

• شکل شکم مادر

 گفته می‌شود که شکم مادرانی که جنین دختر دارند، گرد و بزرگ است، در حالی که شکم مادرانی که جنین پسر دارند، کشیده است.

• رنگ ادرار

برخی از زنان معتقدند که می‌توان جنسیت جنین را با آزمایش رنگ ادرار تشخیص داد. آن‌ها ادعا می‌کنند که اگر ادرار مادر باردار زرد تیره باشد، جنین پسر است و اگر ادرار روشن باشد، جنین دختر است. اما این ادعا علمی نیست و هیچ مدرک علمی برای اثبات آن وجود ندارد.

• میل غذایی

برخی از زنان معتقدند که می‌توان جنسیت جنین را با میل غذایی آن‌ها تشخیص داد. آن‌ها ادعا می‌کنند که اگر مادر باردار به مواد خوراکی شور و چرب علاقه داشته باشد، جنین پسر است و اگر به مواد غذایی شیرین و ترش علاقه داشته باشد، جنین دختر است.

• ضربان قلب جنین

 گفته می‌شود که ضربان قلب جنین‌های دختر بین 140 تا 160 ضربه در دقیقه است، در حالی که ضربان قلب جنین‌های پسر بین 120 تا 140 ضربه در دقیقه است.

• حرکات جنین

برخی افراد معتقدند که جنین‌های دختر حرکت‌های ظریف‌تری داشته، در حالی که جنین‌های پسر حرکت‌های قوی‌تری دارند.

• رنگ پوست

برخی معتقدند که اگر رنگ پوست مادر در دوران بارداری تیره‌تر شود، جنین دختر است. اما اگر رنگ پوست مادر روشن‌تر شود، جنین پسر است.

• رشد مو

برخی معتقدند که اگر موهای مادر در دوران بارداری سریعتر رشد کند، جنین دختر است. اما اگر موهای مادر کندتر رشد کند، جنین پسر است.

• حالت روانی

شواهدی وجود دارد که اگر مادر در دوران بارداری شاد و آرام باشد، جنین دختر است. اما اگر مادر در دوران بارداری عصبی و بدخلق باشد، جنین پسر است.

• خوابیدن

برخی معتقدند که اگر مادر در دوران بارداری به سمت چپ بخوابد، جنین دختر است. اما اگر مادر در دوران بارداری به سمت راست بخوابد، جنین پسر است.

روش‌های خانگی تشخیص جنسیت جنین، روش‌هایی سنتی هستند که هیچ مبنای علمی ندارند. بنابراین، نمی‌توان به دقت آن‌ها اطمینان داشت. اگر می‌خواهید به طور قطعی جنسیت جنین خود را تشخیص دهید، بهتر است از روش‌های علمی که در ادامه برای شما بیان می‌کنیم استفاده کنید.

روش‌های علمی تشخیص جنین

روش‌های علمی تشخیص جنسیت جنین، بر اساس یافته‌های علمی و آزمایشگاهی ابداع شده‌اند و دقت و صحت بسیار بالایی دارند. این روش‌ها عبارتند از:

• سونوگرافی

 سونوگرافی یکی از رایج‌ترین روش‌های تشخیص جنسیت جنین است. این روش معمولا در سه ماهه دوم بارداری (بین هفته های 18 تا 22) انجام می‌شود. در این مرحله از بارداری، اندام تناسلی جنین به اندازه کافی رشد کرده است و می‌توان جنسیت آن را با استفاده از سونوگرافی تشخیص داد.

• آمنیوسنتز

 آمنیوسنتز یک روش تهاجمی است که برای تشخیص بیماری‌های ژنتیکی جنین انجام می‌شود. در این روش، مقداری از مایع آمنیوتیک که جنین را احاطه کرده است، برداشته می‌شود و برای بررسی ژنتیکی به آزمایشگاه فرستاده خواهد شد. در برخی موارد، پزشک ممکن است از این روش برای تشخیص جنسیت جنین نیز استفاده کند. این آزمایش معمولاً از هفته 15 تا 20 بارداری انجام می‌شود.

• آزمایش خون

 آزمایش خون یک روش غیر تهاجمی است که برای تشخیص جنسیت جنین معمولاً از هفته 11 تا 14 بارداری قابل انجام است. این آزمایش بر اساس اندازه گیری سطح هورمون های خاص در خون مادر انجام می شود. در این آزمایش، میزان دو هورمون به نام‌های هورمون بارداری بتا hCG و آزاد شدن پروتئین پلاسمای جنین (PAPP-A) در خون مادر اندازه ‌گیری می‌شود. اگر میزان PAPP-A در خون مادر پایین باشد، احتمال پسر بودن جنین بیشتر است. همچنین، اگر میزان hCG در خون مادر در هفته‌های 11 تا 14 بارداری بیش از حد بالا باشد، احتمال پسر بودن جنین بیشتر است.

• تست (CVS)

CVS یک آزمایش تشخیصی است که در آن نمونه‌ای از جفت، برای بررسی ناهنجاری‌های جنین و تعیین جنسیت برداشته می شود. CVS معمولا در هفته های 11 تا 14 بارداری انجام می‌شود.

• آزمایشPGD یا آزمایش ژنتیکی پیش از لانه گزینی

PGD یک روش تشخیصی است که در آن قبل از لانه گزینی جنین در رحم، جنین را از نظر ناهنجاری‌های ژنتیکی و جنسیت بررسی می کنند. PGD معمولا در مورد زوج‌هایی که در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های ژنتیکی هستند، انجام می‌شود.

روش‌های علمی تشخیص جنین، پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند و امروزه می‌توان جنسیت جنین را با دقت بالایی حتی در مراحل اولیه بارداری نیز تعیین کرد. با این حال، انجام این روش‌ها می‌تواند خطراتی را برای مادر و جنین به همراه داشته باشد و بنابراین، انجام آن‌ها باید تنها با صلاحدید پزشک انجام شود.

انتخاب روش تشخیص جنسیت جنین

انتخاب روش تشخیص جنسیت جنین به عوامل مختلفی مانند سن بارداری، سلامت مادر و جنین و ترجیحات شخصی والدین بستگی دارد. روش‌های سنتی و خانگی تشخیص جنسیت جنین، کم هزینه و ساده هستند، اما دقت و صحت آن‌ها پایین است. روش‌های علمی تشخیص جنسیت جنین، دقت و صحت بسیار بالایی دارند، اما ممکن است هزینه بالایی داشته باشند و همچنین همراه با برخی خطرات باشند.

سخن پایانی

در پایان، بارداری یکی از دوران‌های شگفت‌انگیز و پرمعنا در زندگی زنان است. علائم بارداری می‌توانند نشان‌دهنده اتفاقات جالبی باشند. هرچند، برخی از افراد معتقدند که این علائم می‌توانند به جنسیت جنین نیز مرتبط باشند. اما به یاد داشته باشید که تشخیص دقیق جنسیت جنین نیازمند روش‌های پزشکی است. در نهایت، برای برطرف کردن هرگونه تردید و شک، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و از نظرات و توصیه‌های او برای تشخیص دقیق جنسیت جنین استفاده کنید.